Przedszkole wobec dziecka ma obowiązek pełnienia funkcji opiekuńczej, wychowawczej i edukacyjnej. Bezdyskusyjną kwestią jest, że opieka nad dziećmi, ich wychowywanie, oraz nauczanie musi odbywać się w warunkach bezpiecznych, przyjaznych oraz dostosowanych do potrzeb dzieci. W zakresie działalności opiekuńczej mieści się szeroko pojęta troska przede wszystkim o bezpieczeństwo oraz zdrowie podopiecznych, oraz pomoc ich pracującym rodzicom, w zapewnianiu ich dzieciom opieki wychowawczej. Poczucie bezpieczeństwa wzbudza w dziecku troskliwa postawa nauczyciela, który w jak najlepszy sposób dba o samopoczucie dziecka oraz stwarza mu odpowiednie warunki do podejmowania aktywności oraz działania.
Oddziaływanie wychowawcze przedszkola skupia się na wszechstronnym rozwoju wychowanków, natomiast oddziaływanie dydaktyczne, kieruje procesem zdobywania wiedzy przedszkolaków podczas różnych zajęć oraz okoliczności.
Funkcjonowanie najmłodszej grupy przedszkolnej, czyli adaptacyjnej składającej się z dzieci trzyletnich a ostatnio coraz częściej 2,5-letnich zdecydowanie różni się od pozostałych grup przedszkolnych. Oddziaływania wychowawczo-opiekuńcze w tej grupie wiekowej są realizowane w innym wymiarze niż w pozostałych grupach przedszkolnych. Na początku roku, kiedy trzylatki dopiero rozpoczynają swoją przygodę w przedszkolu, powinno się rezygnować z zajęć dydaktycznych, wtedy nauczyciel musi skupić się na zapoznaniu się dzieci zarówno ze sobą jak i z osobą nauczyciela oraz z otoczeniem przedszkolnym. Wiadomą sprawą jest, że dzieci trzyletnie mogą mieć duże problemy adaptacyjne, dlatego też osoby dorosłe pracujące z nimi muszą zadbać , aby dzieci z dnia na dzień, coraz chętniej chciały zostawać w przedszkolu. Działaniami wychowawczymi wówczas powinna być postawa nauczyciela otwarta na pomysły dzieci, nauczyciel poprzez obserwacje powinien analizować i wyjaśniać zachowania dzieci, powinien kształtować u nich przekonanie o własnych możliwościach samodzielnego działania, ponieważ to pomoże im w budowaniu poczucia własnej wartości. Podczas planowania zajęć nauczyciel powinien mieć na uwadze, aby były one tak przemyślane, żeby wpływały na wszechstronny rozwój dzieci, oraz kształtowały ich osobowość. U trzylatków zorganizowane zajęcia dydaktyczne powinny trwać 15 minut bo ich przeciętny rozwój nie pozwala na dalsze efektywne skupienie. Program nauczania dla tej grupy przewiduje raczej zajęcia ruchowe i umuzykalniające, które też nie mogą trwać długo. Dużą część czasu, dzieci trzyletnie poświęcają zabawie dowolnej, czyli dobrowolnie wybranej przez dziecko, nie narzuconej z góry przez nauczyciela.
Nie bez powodu mówi się, że małe dziecko uczy się najlepiej poprzez zabawę, która odgrywa dużą rolę w rozwoju dziecka trzyletniego. Podczas zabawy maluch zdobywa wiedzę, doświadczenia, jest w ruchu, uczy się wzajemne zależności przedmiotów, zaczyna rozumieć proste związki przestrzenne i czasowe, proste związki przyczynowe a także poznaje aktywnie sens swoich czynności.
To poprzez zabawę rozwija się cała sylwetka osobowości dziecka, tworzą się jego cechy charakteru. Zabawa ta jednak musi mieć pewną wychowawczą wartość, musi wzbudzać w dziecku pozytywne myśli i odczucia, musi wytwarzać prawidłowe stosunki między bawiącymi się dziećmi, aby w pozytywny sposób oddziaływać na wszechstronny rozwój trzylatka. Pierwszy rok pracy w grupie z trzylatkami skupia się głównie na zapoznaniu się dzieci ze sobą, na nauczeniu ich współdziałania i przebywania w grupie rówieśniczej. Nauczyciel w pracy z grupą adaptacyjną zwraca głównie uwagę na kształtowanie umiejętności społecznych oraz samoobsługowych dzieci, stara się otoczyć je jak najlepszą opieką bo chce, aby dzieci były w przedszkolu szczęśliwe.
